Öyle bir mobilya alışverişimiz oldu ki :)
Çile mi desem, anı mı desem, eğlenceli mi desem bilmiyorum. Düğünden önce biriktirdiğimiz kısıtlı bütçemizle düştük Ankara yollarına. Şehrin oldukça dışında ki ikea mağazasına giden dolmuşu o kadar çok aramıştık ki :) Hemen akşama dönmemiz gerektiği için mağaza içinde oldukça hızlı hareket etmek zorunda kaldık, her şeyi önceden kafamda oluşturup gitmeme rağmen ikeanın kendi hazırladığı oturma odaları kafamı oldukça karıştırdı. Her şeyi seçtikten sonra ki yaklaşık 6 saat sürdü, depoya gidip onca şeyi kendimiz arabalara yükleyip kasaya götürdük :) meğer yardım alabiliyormuşuz. :)
9 araba dolusu eşya ile kasa da beklemek de oldukça çileliydi ve komikti arabaların bir başında ben bir başında eşim beklemişti karışmasın diye :) ardından kargoya vermemiz gerekti. Kargoya verme kısmına değinmesem daha iyi :) Güç bela yetiştiğimiz trene yetiştik, dolmuştan indiğimizde koşmak zorunda kalmıştık.
Trene en son biz bindik zaten hemen hareket etti :) yorgunluktan ölmüştük yerimize oturduğumuzda birbirimize bakıp kahkahalarla gülüşümüzü hatırlıyorum :)
Tüm bunlara değer mi bir mobilya tartışılır tabi ki,
ama ben şu odaya her girişimde içim huzurla doluyor .
Çünkü Yıllar önce günlüğüme yazdığım gibi bembeyaz bir oturma odam ve çiçekli perdelerim var:)